Aparthotel
Blau Park - San Antonio - Ibiza / 2004 en 2005 |
||
Omdat we niet zulke goede ervaringen met Neckerman hebben, hebben we zelf per e-mail contact gehad met het hotel om te controleren of de juiste kamer wel geboekt was. Het hotel heeft zelf ook gezegd dat ook de deuropeningen van de normale kamers breed genoeg zijn. Als je graag zeezicht wilt, loont het de moeite om hierover te overleggen en de afmetingen op te vragen. De 2 echte rolstoelkamers zitten aan de andere kant van het hotel. In 2004 stond er onverwacht een rolstoeltaxi klaar bij het vliegveld. In 2005 zijn we met de gewone transfer bus mee gegaan. Je kunt ook altijd zelf bij het boeken al om een taxi vragen, maar dat is veel duurder dan ter plaatse zelf een taxi aanhouden. (Wel altijd even tegen de buschauffeur zeggen, want anders wacht hij voor niks). Het hotel heeft een brede, flauwe helling bij de ingang en automatische schuifdeuren. Er zijn 2 kleine liften. De afmetingen hiervan staan in de Toeristiek en kan ik je op verzoek e-mailen. Het hotel heeft 3 etages. Wij zaten op de 2e. De 2 aanwezige rolstoelkamers hebben dus geen zeezicht. Op de begane grond van het hotel is alles gelijkvloers (ook het restaurant). Om naar het zwembad te gaan moet je door een deur die soms dicht zit als het waait. Dan moet misschien iemand even helpen. Het appartement
is heel ruim. De toegangsdeur is 82 cm breed en de badkamerdeur 80 cm.
De smalste doorgang in de kamer is 105 cm. Maar je kunt het meubilair
ook makkelijk iets verschuiven als je dat nog te krap vindt. Wij hebben
het eettafeltje aan de kant gezet. Er zit een keukenblokje met een 2-pits
electrische kookplaat in. Dat is niet aangepast. De kastjes erboven zijn
zelfs voor iemand die normaal op zijn benen kan staan te hoog. De inventaris
van de keuken is niet veel soeps. Een culinaire maaltijd maken valt niet
mee. Wel is er een broodrooster (heel handig om toast te maken van de
malle vierkante broden die overal verkocht worden) en een magnetron! Ook
is er een strijkijzer aanwezig in de kamer en een fohn. De badkamer is ook ruim. De wastafel is 80,5 cm hoog. Dit is geen speciaal aangepaste wastafel, maar de ruimte eronder is (afgezien van de afvoer) vrij. De spiegelwand hangt op 102 cm hoog achter de wastafel. Het toilet is 51 cm hoog. Dit is een gewone pot die op een betegeld verhoginkje staat. Het bad is 47 cm hoog. Je moet in bad douchen. Er zit wel een stevige stang aan de achterwand en er is een gemetseld 'zitje'. Naast het toilet zaten in 2004 nog geen stangen, maar in 2005 wel! De terrasdeur is een glazen schuifdeur van 108 cm breed. Er zit een metalen drempel van 3,5 cm hoog en 7,5 cm breed. Het terras is niet overdreven groot, maar je kunt er wel makkelijk met de rolstoel zitten. Helaas zette de schoonmaakster iedere keer de tuinstoelen weer op hun oude plek neer. Het is een soort appartement in een hotel. Dat houdt vooral in dat het erg ruim is en dat er een keukentje (met koelkast!) is. Ook wordt er ook elke dag schoongemaakt en worden de bedden opgemaakt. Handdoeken worden op verzoek zo vaak als je wilt verschoond. Het zwembad is niet supergroot, maar verder prima. Er zit zowel een helling in die langzaam afloopt in het water en waar ook een metalen hek staat waaraan je je vast kunt houden als je het water daar in loopt. Aan een andere kant zit een brede, vaste trap die afloopt in het water. En weer ergens anders zitten 2 metalen zwembadtrappetjes. Mogelijkheden genoeg dus. Het water staat niet helemaal tot aan de rand, wat het iets moeilijker maakt als je jezelf aan de rand omhoog wilt tillen. Ook is de rand van het zwembad erg stroef, wat niet zo best is voor de stof van je badkleding als je eruit moet schuifelen. De ligstoelen staan een paar meter van het zwembad af. Omdat het kleinschalig is, voel je je er niet zo bekeken. Bij het zwembad is ook een (prachtige) invalidentoilet. Het hotel staat aan zee en de zonsondergang is er prachtig! Er is ook een strandje. Daar kun je met een beetje moeite met je rolstoel komen. Je moet daarvoor een hellinkje af van zand met een stevige ondergrond. Daarna moet je ongeveer 3 meter door mul zand en vanaf daar ligt er een loopplank tot vlak bij het water. Bovenaan de helling is er veel ruimte om op een redelijk verharde ondergrond bij de zee te zitten of te liggen. Daar staan ook nog een paar ligbedjes die denk ik van het hotel zijn. Direct naast het hotel ligt (in 2005 in ieder geval nog) een lounge-club "The Golden Buddha", die rolstoelaangepast is d.m.v. hellingen. Als je op het laagst gelegen terras daar wilt zitten, moet je buitenom gaan. De keuzemogelijkheden voor het eten daar waren in 2005 helaas erg beperkt. Wel kun je er prachtig naar de zonsondergang kijken. Op het damestoilet is een invalidentoilet (bij de heren misschien ook, maar daar heb ik niet gekeken). San Antonio zelf is misschien wel het meest aangepaste plaatsje van Ibiza. Vrijwel alle stoepen hebben hellinkjes. Heel enkel staat er een lantarenpaal in de weg. Het is ook redelijk veilig om op de weg te rijden, want het is niet heel druk met auto's. Er zijn heel veel zebrapaden en voor rolstoelers stopt iedereen. In San Antonio verblijven veel Engelsen. Tegenover het hotel zitten appartementen waar vooral 's avonds wel wat kabaal en muziek vandaan komt. Met de terrasdeur dicht heb je daar niet veel last van. In het hotel zelf zitten overigens vooral Duitsers. Veel Nederlanders willen niet naar San Antonio, maar dat berust vooral op vooroordelen. Ibiza Stad is voor 'clubbers' wellicht leuker, maar vanuit San Antonio is uitgaan ook heel goed te doen. Voor 20-25 euro kun je met een taxi naar Ibiza Stad en Playa d'en Bossa. Vlak bij het hotel zitten meerdere kleine (krappe) supermarkten voor het hoognodige (water). Op 10-15 minuten lopen zit een grotere, moderne supermarkt. Op verzoek kan ik je per e-mail doorgeven waar die precies zit. Ook kun je op diverse plaatsen je was (laten) doen. In het hotel zelf kan dat niet. Het hotel zit ongeveer 10-15 minuten lopen van het bekende Cafe del Mar vandaan. Naast Cafe del Mar zitten een stuk of 5 gelijksoortige clubs, waarvan een van een Nederlander, Sugar Sea Bar. Daar zit een grote, scheve drempel, maar de eigenaar is graag bereid om te helpen als het alleen niet lukt. Het centrum van Antonio, met de haven, uitgaansgelegenheden, boulavard en winkels, zit op ongeveer 15-20 minuten lopen. Je moet hiervoor wel een helling af. Je kunt een kort, steil straatje nemen, of een wat langere en minder steile straat. In die minder steile straat rijden echter meer auto's en is het smal. Als dit te zwaar of te moeilijk is, kun je een taxi nemen. Ik denk dat je dan 5 tot 7 euro kwijt bent. Eenmaal bij de haven en de boulevard aangekomen is het goed te doen. De winkelstraten zijn wat moeilijker en veel winkels hebben een opstapje, net als een hoge stoep (en enkelen een trappetje). Ibiza Stad is redelijk aangepast. Je hebt daar een deel met een heleboel winkeltjes en dat is grotendeels vlak, zonder stoepen. In de wat grotere straten zitten stoepen met afvlakkingen bij oversteekplaatsen. Sommige winkels hebben wel weer een opstapje of trappetje, maar er blijft genoeg over waar je wel in kan.Vlak langs de haven lopen is helaas lastig door grote, onregelmatige stenen. Het oude deel van Ibiza Stad (Dalt Villa) is helaas slecht toegankelijk. Er loopt een oude, steile helling naar de toegangspoort, met keien en grote riggels. Met wat moeite zou je hier omhoog geduwd kunnen worden en het ziet er binnenin prachtig uit, maar ook daar zijn het allemaal steile straatjes met keitjes. In 2005 heb ik nog wat verder rondgekeken daarboven en het is er prachtig, maar helaas niet te doen met een rolstoel. In San Antonio op de boulevard is er een invalidentoilet in de KFC/Pizza Hut. Deze is niet perfect, maar het is beter dan niks. In Ibiza Stad is er een invalidentoilet in de MacDonalds aan de haven. Hiervoor moet je een sleutel vragen. We zijn in de discotheken Amnesia, Space, Eden en Es Paradis geweest. In Amnesia waren er een paar treetjes bij de entree waar je af moest. Mensen waren heel behulpzaam. De barren stonden ook allemaal op verhogingen, dus drinken halen in een rolstoel gaat niet. De wc's zijn wel gelijkvloers en mijn vriend kon naar de herentoiletten, maar de deur kon dan niet meer dicht. Op drukke avonden is het wel een heel avontuur om er weer uit te komen, met die treetjes bij de entree, want vooral de voorkant staat dan helemaal vol. De normale entree van Es Paradis heeft trappen, maar als je het bij de entree vraagt, mag je door de achteringang. De medewerkers hielpen ons graag daarbij. Echt vragen als je naar binnen wilt! De toiletten zijn niet bereikbaar vanwege een trappetje. Bij de achteringang zat een andere toilet, maar daarvan was de doorgang te smal. De kleine, ronde dansvloer van Es Paradis is verzonken en bereikbaar met een paar treetjes, maar daarom heen is er ruimte genoeg en staat ook iedereen te dansen. Es Paradis is een prachtige discotheek met veel terrasjes en plateautjes, maar ook als je daar niet kunt komen is het de moeite waard. Het grootste deel is wel bereikbaar, maar de toiletten niet. (2005) Eden is perfect toegankelijk voor rolstoelers en er is een rolstoeltoilet! Je rolt zo naar binnen! Je kunt niet op de laagste dansvloer, maar daarom heen is ook ruimte zat en daar dansen ook veel mensen. En ook Space heeft een helling bij de ingang en een rolstoeltoilet! Wel op tijd het toilet opzoeken als je moet, want ze moesten even een sleutel pakken. Space is heel goed te doen in een rolstoel. BoraBora is ook te doen met de rolstoel, maar dan moet je niet via de hoofdingang die je vanaf de grote weg in een zijstraatje ziet, maar vanaf de zijkant, via een paadje iets terug naar de kant van Ibiza Stad. Toiletten zijn daar niet toegankelijk denk ik. Vlak ernaast zit wel een eettentje met wc's aan de achterkant waar mijn vriend net in kon met de rolstoel. Maar beter nog is een broodjeszaak om de hoek (richting/voorbij hoofdingang BoraBora lopen, links de hoek om, modern licht gebouwtje met achterin een toilet) Het terras van het bekende Cafe del Mar is met een klein beetje hulp bereikbaar (gelijk de parkeerplaats op aan het eind van het straatje). Het bijbehorende winkeltje heeft een hoge opstap. In het rijtje van Cafe del Mar zit dichter bij het hotel nog een club die heel goed toegankelijk is, maar ik kan niet meer op de naam komen. Er zat een grote helling er naar toe. Als je van dit soort clubs houdt, is het zeker de moeite waard om eens rond te kijken. De cafe's aan de boulevard van San Antonio (Club M, Orange Club, Itaca) zijn ook goed bereikbaar. Soms met een hellinkje of een soort stoeprand (ik ga er hierbij vanuit dat een rolstoeler met hulp van 1 persoon een opstapje op kan). Sommige cafe's hebben ook nog boven etages waar je niet kunt komen, maar het dansvloertje en de dj's zitten meestal beneden. Bij die boulevard zit ook nog een groter strand waar je wel op kunt komen omdat er hier en daar hellingen zitten, maar er liggen maar een paar korte loopplanken. Die lopen niet door tot aan het water. Conclusie: Het hotel was prima aangepast voor rolstoelers. De omgeving vraagt af en toe wat inspanning. En als je uit wilt gaan, zijn er ook zeker mogelijkheden. Een goede site voor als je meer wilt weten over Ibiza zelf en ook over het uitgaan daar, is www.ibiza-spotlight.com. LET OP: dit zijn de ervaringen van 2004 en 2005.
|